Najcenniejsze dzieło nowożytnej architektury obronnej w Polsce zachęca do odwiedzenia swoją tajemniczością i ogromem. Budowa twierdzy rozpoczęła się w połowie XVII w., a zakończyła na początku XVIII w. Zobaczyć tu można ogromne bastiony i komnaty oraz wraz z przewodnikiem przejść fragmentem ciągnących się kilometrami podziemnych chodników minerskich. Z tarasu widokowego rozciąga się wspaniały widok na Kłodzko i całą ziemię kłodzką.
Fort Wilhelma koło Zalesia
Zniszczony fort pruski z XVIII w. W pobliżu figurka Strażnika Wieczności przy odcinku prostej drogi o nazwie Wieczność (5 km dł.). Fort powstał w latach 1790-1795 jako fort detaszowany (wydzielony) w ramach prac fortyfikacyjnych mających zabezpieczyć granicę Śląska przed wojskami austriackimi. Projektantem i budowniczym był kapitan inżynier Ludwig Muller. W czasie wojen napoleońskich fort nie odegrał żadnej roli militarnej. W 1806 został opuszczony i stopniowo popadał w ruinę. Ostatecznie w drugiej połowie XIX wieku postanowiono go rozebrać. Z pozyskanego kamienia zbudowano w 1875 roku wiadukt kolejowy i szkołę w Bystrzycy Kłodzkiej.
Fort Karola
Wśród skał porośniętych lasem, na Górze Ptak (841 m n.p.m.) znajdują się ruiny. Są to pozostałości Fortu Karola. Fort wybudowano w 1790 r., z rozkazu króla Prus Fryderyka Wilhelma II jako niewielką strażnicę na granicy Prus i Austrii strzegącą drogi do Kudowy. Budowniczym Fortu Karola (nazwanego tak na cześć cesarza Karola VI) był w roku 1790 Kapitan Bonawentura von Rauch, który za namową sołtysa Karłowa Franciszka Pabla planował zbudowanie kolejnej twierdzy na Szczelińcu. Przy wznoszeniu fortu wykorzystano znajdujące się na miejscu piaskowcowe skały, które włączono również w system obronny. W XIX w. fort został opuszczony i zaczął popadać w ruinę. Do chwili obecnej zachowały się jedynie fragmenty muru z resztkami bramy i oknem, schody oraz platforma widokowa. Wewnątrz fortu znajduje się otoczony niegdyś murami dziedziniec o wymiarach 10x14 m, z którego prowadzą schodki na platformę (punkt widokowy) z wmurowanym postumentem z zaznaczonymi stronami świata.
Kompleks "Włodarz" położony jest na zboczach góry o tej samej nazwie. Jest to największy z dotychczas poznanych kompleksów wybudowanych w ramach projektu "Riese". Część wyrobisk jest zalana, głębokość wody dochodzi w niektórych miejscach do 2 m, co stanowi nie lada okazję do podziemnych pontonowych wypraw. Naziemna część "Włodarza" jest podobnie jak podziemna mocno rozbudowana. Niewątpliwą atrakcją jest również ekspozycja sprzętu militarnego.
Ruiny hitlerowskiej fabryki zbrojeniowej V-7 w Ludwikowicach Kł.
Po zbombardowaniu Lubiąża najtajniejszy projekt zbrojeniowy III rzeszy został rozdzielony na dwie części: „Vrill” przeniesiony w Góry Harzu i „Die Glocke” przeniesiony do Mölke bei Ludwigsdorf czyli dzisiejszych Ludwikowic Kłodzkich. „Die Glocke” miał być z założenia silnikiem antygrawitacyjnym do napędzania maszyn latających. Do dziś pozostało wiele tajemniczych budowli takich jak np. „muchołapka”. Molke wraz z obiektami takimi jak Włodarz, Osówka, Sztonie Walimskie wchodzą w skład projektu „Riese” czyli „Olbrzym”. Był on prowadzony podczas II Wojny Światowej przez III Rzeszę i tak naprawdę do tej pory nie wiadomo czemu dokładnie miał służyć i czym być. Jest wiele teorii mówiących, że miało być to swojego rodzaju podziemne schronienie dla elit niemieckich na wypadek wojny nuklearnej lub super tajne laboratorium, w których pracowano nad technologiami przyszłości.
Potężna twierdza wznosi się nad miejscowością i przełęczą. Jest jednym z najciekawszych obiektów architektury militarnej w Polsce.
Kompleks budowli naziemnych i podziemnych z okresu II wojny światowej wzniesionych w latach 1943 - 45 w ramach programu Riese (Olbrzym). Podobnie jak budowany w tym czasie kompleks Włodarz, przeznaczony był do celów militarno - strategicznych. Obecnie udostępniony jest do zwiedzania 750 metrowy odcinek podziemnej sztolni.
Godziny urzędowania:
Pn - Pt: 7:30 - 15:30*
*Wydział Komunikacji Transportu
i Dróg Publicznych (KTD)
czynny do godz. 15.00
